حواسمون کجا رفته؟ حواس پرتی هایی که باهاش درگیریم از جنبه های مختلفی مارا تحت تاثیر قرار داده. اولیش جنبه ی شخصی و فردیه، که برامون مشکله تمرکز کردن و به وجود آورده است. یادگرفتن خیلی از مهارت هایی که نیاز به تمرکز و حواس جمع داره از ما داره دور و دور تر میشه. چرا؟ چون نمیدونیم حواسمون کجا رفته، تمرکزمون چجوری از دست رفته، قدیمیا میگفتن کندر بخور حافظتو زیاد میکنه اما انگار مسئله فراتر از کندر خوردن و این حرفا هست.
گفتیم از اولین تاثیراتی که عدم تمرکز روی ما میزاره روی زندگی فردیه ماست. اهداف وایده آل هامونو ازمون دور میکنه. چون درست زمانی که میخواهیم بریم سراغ فلان فعالیت، یادگیری یک مهارت، مطالعه‌ی چیزی و حتی انجام دادن برنامه ریزی ها، حواسمون هزار جا هست اِلا همون جایی که باید باشه.
کاری که باید توی یکی دوساعت انجام بشه، هی عقب میوفته، چند ساعته بعد و چند روز بعد و… . و تبدیل میشیم به انسانی با سرعتی کمتر از لاکپشت در انجام دادن قدم هایی که میخواهیم در راستای اهدافمون برداریم.
به طور دقیق تر اگه بخوایم با توجه با تحقیقات و بررسیهای انجام شده بگیم حواسمون کجا رفته؟. قبلش باید این سوالمونو اصلاح کنیم و بگیم حواسمونو کجا بردیم؟. دستی دستی عامل مهم پیشرفت و انجام دادن فعالیتهای مهممون و دو دستی تقدیم به کی یا چی کردیم؟
حواسمونو کجا بردیم؟
دنبال جواب خارق العاده ای نباشید، جواب ساده تر از اون چیزیه که فکر میکنید. و البته مهم تر ازاونیه که انتظار داریم، تمرکزمون پرت یک دنیای غیر واقعی شده. و بهتره بگیم بخش عظیمی از توجه و تمرکزمونو بلعیدست. چی ؟ کجا؟ انگار تمرکزمونو دو دستی جمع کردیم انداختیم توچاه دنیای مجازی !
طبق پژوهش های انجام شده در مراجع علمی معتبر دنیا، تلفن همراه و نمایشگرهای ازین دست اعم از تبلت، لب تاب و… بزرگ ترین عامل حواس پرتیه بشر امروزه است. و نکته ی بسیار مهم این که این موضوع تنها مربوط به لحظات و ساعات استفاده از این وسیله ها نیست. بلکه با ایجاد اعتیاد های رفتاری و تاثیر گذاری روی مغز ما حتی زمان هایی هم که از انواع نمایشگر دور هستیم. بازهم توانایی تمرکز کردن و دقت کردن به کاری که میخواهیم انجام بدیم و نداریم.
توی مقاله های دیگه دقیق تر به چرایی این اتفاق میپردازیم. اما اینجا بهتره آگاه تر بشیم که این وسیله هایی که امروزه روز فکر میکنیم ابزارهای بسیار عالی برای آسان کردن بسیاری از کارها و وظایف ما هستند. به طور قابل توجهی زندگی واقعی مارا مختل کردند، شاید اگر بگیم بیشتره ماها بلد نیستیم ازین وسیله ها جوری استفاده کنیم که، خیری به ما برسونند دروغ نگفتیم.
